Wyrok TSUE w sprawie „frankowiczów” potwierdził dotychczasową praktykę Kancelarii

W dniu 3 października 2019 roku zapadł wyrok TSUE w sprawie pytania prejudycjalnego, zadanego przez Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie z powództwa K. i J. Dziubak przeciwko Raiffeisen Bank International AG Oddział w Polsce (dawniej Raiffeisen Bank Polska S.A.), dotyczącego niedozwolonych postanowień umownych (klauzul abuzywnych) w umowie o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego (sygn. C-260/18).

Trybunał stwierdził m. in., że art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 roku w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich nie pozwala Sądowi, który stwierdzi, że umowa o kredyt „frankowy” zawiera nieuczciwe warunki, na ich zastępowanie zgodnie z ogólnymi przepisami prawa cywilnego o zobowiązaniach, które odnoszą się do zasad słuszności lub ustalonych zwyczajów. Za takie nieuczciwe warunki uznać można postanowienia dotyczące kursów walut w umowach kredytu, zależne jedynie od woli banku.

Trybunał zdecydował także, że umowa pozbawiona nieuczciwych warunków, które zawierała, może zostać utrzymana w mocy, o ile takie utrzymanie umowy w mocy jest zgodne z przepisami prawa krajowego. Gdyby jednak polski sąd uznał, że utrzymanie umowy w mocy nie jest możliwe na gruncie obowiązującego w naszym państwie prawa, nie ma przeszkód do jej unieważnienia.

Co najważniejsze, dla polskiego sądu najistotniejszym wskazaniem przy orzekaniu ma być interes konsumenta w konkretnej sprawie oraz skutki wyroku dla niego, oceniane w świetle okoliczności istniejących lub możliwych do przewidzenia w chwili zaistnienia sporu z bankiem, a nie zawarcia spornej umowy.

Podkreślić należy, że powyższe oceny wyrażone przez Trybunał, są zgodne ze stanowiskiem prezentowanym dotąd przez Kancelarię w sprawach naszych Klientów będących w sporach z bankami, które udzielały kredytów indeksowanych kursem franka szwajcarskiego (CHF). Przedmiotowe orzeczenie stanowi dodatkowy, trudny do przecenienia argument, zarówno w sporach sądowych dla wszystkich osób, które zawarły umowy kredytu zawierające niedozwolone klauzule umowne, jak i w sprawach toczących się na etapie negocjacji przedsądowych. Z pewnością będzie on wykorzystywany w interesie klientów, którzy zawarli umowy kredytowe indeksowane kursem franka szwajcarskiego (CHF). Jest on tym bardziej cenny, że postępowania sądowe stanowią jedyny sposób na powstrzymanie narastającej spirali zadłużenia „frankowiczów” wobec nieprzejednanej postawy banków i braku właściwych regulacji ustawowych, pomimo licznych zapewnień polityków.