Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 24 października 2022 r. uwzględnił zgłoszone w imieniu Klienta żądanie w zakresie ustalenia nieważności umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego, jak również zasądzenia na jego rzecz całości spłat dokonanych dotychczas w wykonaniu przedmiotowej umowy.
Wskutek złożonego przez Kancelarię wniosku, postanowieniem z dnia 4 listopada 2022 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu udzielił zabezpieczenia roszczeń o ustalenie nieważności umowy o kredyt hipoteczny m.in. poprzez wstrzymanie obowiązku dokonywania przez Klienta spłat rat kredytu w okresie od dnia udzielenia zabezpieczenia do dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. Co istotne, na przeszkodzie do wydania przedmiotowego rozstrzygnięcia nie stanęło ogłoszenie przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji pozwanego banku.
Postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia stało się skuteczne z chwilą podpisania jego sentencji. Pomimo tego, Bank zaczął prowadzić wobec Klienta uporczywe działania windykacyjne, w tym za pośrednictwem podmiotów zewnętrznych. Z tego względu Kancelaria skierowała w imieniu Klienta zawiadomienia do Komisji Nadzoru Finansowego, Rzecznika Finansowego oraz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, domagając się interwencji.
Bank zaskarżył powyższe postanowienie, wywodząc m.in., że pozostaje ono w sprzeczności z przepisami prawa dotyczącymi przymusowej restrukturyzacji Banku, w tym art. 135 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (dalej jako: „ustawa o BFG”).
Sąd Okręgowy w Poznaniu nie przychylił się do argumentacji Banku i postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2023 r. oddalił zażalenie. W zasadniczych powodach rozstrzygnięcia wskazał, że sąd cywilny rozpatrujący sprawę konsumencką może zastosować prounijną wykładnię przepisów prawa krajowego. Dopuszczalne jest zatem wydanie, także po dacie ogłoszenia decyzji o przymusowej restrukturyzacji, postanowień w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia roszczenia niepieniężnego, sprowadzającego się do przyznania konsumentowi prawa do wstrzymania się z dalszym wykonywaniem umowy, a to w konsekwencji potraktowania takich postanowień jako nie skierowanych wobec majątku pozwanego, a dotyczących kredytobiorcy.
Sąd Okręgowy w Poznaniu wskazał, iż zakaz wszczynania postępowań zabezpieczających wynikający z art. 135 ust. 4 ustawy o BFG trzeba odczytywać łącznie z normą art. 135 ust. 1 tej ustawy, a więc łączyć z zakazem kierowania zabezpieczenia do majątku podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji. Nie dotyczy to zatem tych składników, które nie weszły do tego majątku i nie przynależą do niego, w szczególności tych, które nie są należne, jak w analizowanej sprawie. Sąd Okręgowy w Poznaniu uznał, że dalsze płacenie rat kredytu dotyczy majątku samego kredytobiorcy i zmierza jedynie do wstrzymania kolejnych przysporzeń po stronie podmiotu w restrukturyzacji, które nie znajdują podstawy prawnej.
Uzyskanie w imieniu Klienta powyższego rozstrzygnięcia ma istotne znaczenie, ponieważ oznacza brak obowiązku dalszej spłaty kredytu. W świetle przymusowej restrukturyzacji pozwanego banku jest natomiast wysoce prawdopodobne, że wpłacane na jego rzecz środki mogą nie zostać odzyskane.
Sprawę w Kancelarii prowadzą radca prawny Renata Kawula oraz radca prawny Małgorzata Łobocka – Szok.
Więcej o naszym projekcie dotyczącym kredytów frankowych pod linkiem: https://sowislo.com.pl/nasze-projekty/chf-2/chf/
Klikając „Akceptuję cookies”, zgadzasz się na przechowywanie plików cookie na swoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji w witrynie, analizy korzystania z witryny i pomocy w naszych działaniach marketingowych.